Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Duo Reges: constructio interrete. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Age, inquies, ista parva sunt. Laboro autem non sine causa; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.

In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis
rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas
Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant.

Quare si potest esse beatus is, qui est in asperis
reiciendisque rebus, potest is quoque esse.

Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere; Sed residamus, inquit, si placet.

Quorum altera prosunt, nocent altera. Verum hoc idem saepe faciamus. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata;
Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus.
Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.

Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Avaritiamne minuis?: Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Bork: Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Quid vero?: Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Bork: Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.