Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum; An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Duo Reges: constructio interrete. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.

Bork

Ipse Epicurus fortasse redderet, ut [redacted]tus Peducaeus, [redacted].
Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Quaero igitur, quo modo hae tantae commendationes a natura profectae subito a sapientia relictae sint.

Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Age, inquies, ista parva sunt. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Neutrum vero, inquit ille. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Videsne quam sit magna dissensio? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Hic nihil fuit, quod quaereremus. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Nunc de hominis summo bono quaeritur; Cur iustitia laudatur?

Zenonem roges;: Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
In schola desinis.: Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus?
Bork: Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur;
Idemne, quod iucunde?: Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Quis est enim, qui hoc cadere in sapientem dicere audeat,
ut, si fieri possit, virtutem in perpetuum abiciat, ut
dolore omni liberetur?

Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.