Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed ad bona praeterita redeamus. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sedulo, inquam, faciam. Verum hoc idem saepe faciamus. Duo Reges: constructio interrete. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

Quid, de quo nulla dissensio est? Sed haec nihil sane ad rem; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quae sequuntur igitur? Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Et nemo nimium beatus est;

Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint.
In ipsa enim parum magna vis inest, ut quam optime se habere possit, si nulla cultura adhibeatur.
Egone quaeris, inquit, quid sentiam?

Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut
quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset.

Polycratem Samium felicem appellabant.

Quid enim dicis omne animal, simul atque sit ortum, applicatum esse ad se diligendum esseque in se conservando occupatum?

Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Que Manilium, ab iisque M.

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.
Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus;

Bork: Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Stoici scilicet.: Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
Bork: Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Efficiens dici potest.: Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;