Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Duo Reges: constructio interrete.

Utrum igitur tibi non placet, inquit, virtutisne tantam esse
vim, ut ad beate vivendum se ipsa contenta sit?

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis
utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?
Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.
Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Illa tamen simplicia, vestra versuta.
Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere.

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

Bork: Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Bork: Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Bork: Tamen a proposito, inquam, aberramus.
Bork: Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Bork: At hoc in eo M.
Verum esto;: Nam cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina novarum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diuturna trivit;

An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Certe non potest. Si longus, levis dictata sunt. At iste non dolendi status non vocatur voluptas.

Negat enim tenuissimo victu, id est contemptissimis escis et potionibus, minorem voluptatem percipi quam rebus exquisitissimis ad epulandum.

Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas.