Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Itaque ad tempus ad Pisonem omnes. Duo Reges: constructio interrete. An tu me de L. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Obscura, inquit, quaedam esse confiteor, nec tamen ab illis ita dicuntur de industria, sed inest in rebus ipsis obscuritas.
Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.
Qui convenit?
In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.
Ut aliquid scire se gaudeant?

Bork: Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?
Idem adhuc;: Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum.

Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Certe non potest. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Ea possunt paria non esse. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Paria sunt igitur. Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Nam cum Academicis incerta luctatio est, qui nihil affirmant et quasi desperata cognitione certi id sequi volunt, quodcumque veri simile videatur.

Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo
credo, quod praeponatur aliis.

Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus?
Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Quasi vero aut concedatur in omnibus stultis aeque magna esse vitia, et eadem inbecillitate et inconstantia L.